Tegen Beter Weten In

De laatste uurtjes. Morgen om vier uur in de te vroege ochtend gaat mijn wekker af. De vakantie is voorbij. Drie weken leken er slechts één, maar dat is goed. Dan heb ik het naar mijn zin gehad. Of ik uitgerust ben? Ik voel met echt niet anders dan ervoor, zo steek ik ook niet in elkaar. Ik heb graag iets te doen, vakantie of niet. Meestal heeft dat 'iets' met Koi te maken, soms, naja oké, heel soms ook niet. Mijn vakantie begon met de Holland Koi show 2009 en na een weekje op een Koi farm in Polen waar Bram en ik veel plezier hebben gehad, maar ook erg veel hebben geleerd met de selectie van onder andere Go-Sanke, Doitsu Hariwake, Doitsu Ochiba, Kujaku, Yamatonishiki en zelfs Yuki Asagi, was het, zo vond de vrouw, toch echt tijd voor some real time off without nishikigoi. Hier stemde ik mee in. Tegen beter weten in. Naar Centerparcs dan maar. Het fototoestel in playmodus toont een aantal kliekjes van onze zoon. Een enkele van een zelfgenomen familieportret en 4 van die standaardfoto's van het huisje. Dan komen er 14 foto's van Koi. Er zwemmen namelijk Koi in Centerparcs, je kent ze wel. Vaal gekleurde, veel te dikke Koi in een jasje van shimi. Verdorie wat een slechte Koi zeg. (foto 1)

Er zwemt één purachina die mijn oog aanvankelijk wel streelt, maar zodra ik dichter bij kom dan 10 meter wordt die illusie teniet gedaan. De schubben staan schots en scheef, de staartvin is uberhaupt niet meer. Bah. Een Chagoi schuurt haast met zijn buik over de bodem zo lijkt het en een  Showa steekt even achteruit, zodat hij kan keren. Natuurlijk is mijn wederhelft de komende 3 terrasjes, 2 whiskey en een diner mijn klankbord voor het uiten van mijn gedachten hieromtrent. Maar even zwemmen dan. Altijd leuke zwembaden, met glijbanen en een stroomversnelling. Die brengt trouwens echt wel veel zuurstof in het water. Alleen jammer dat ze nog steeds met chloor werken. Waarom niet met ozon, dat is tien keer desinfecterender, geheel natuurlijk en geeft geen rode ogen. (indien veilig gebruikt). Zouden ze hier ook zo een vitaliserding gebruiken? Wanneer we opdrogen en van een ijsje genieten lees ik de Quest en kom ik een stukje tegen over Mozart en Koi. Eenmaal in het huisje doet de vrouwe even een dutje terwijl ik aan een artikel voor de KOIWijzer werk. Als we gaan midgetgolven op een baan met fantastische grote keien en granieten bankjes, bedenk ik me hoe dit alles zou staan in en rondom een mooie Koi vijver. (op  foto 2 zie je overigens niet alleen de mooie keien, maar ook mijn wederhelft zoekend naar haar golfbal in de bosjes)

Een dagje naar een Zoo dan maar. Eenmaal tussen de vogels en de aapjes stuitten we op hele grote statige vogels met een rode stip op het hoofd. Het is de heuse Tancho. De Kraanvogel. (foto:3) Terwijl ik moeders eraan herrinner dat deze voor eeuwige trouw staan, maak ik wat foto's van deze magnifieke dieren. Als we verder lopen en ik onderweg het toepasselijke Tancho knuffeltje van mijn zoon oppak, dat ik op de HKS kocht, zie ik een bordje staan. 'Japanse Koi'. Mijn nieuwschierigheid is gewekt en ik loop vluchtig door. Het bordje spreekt ervan dat de Japanse Koi een karper is die gekenmerkt wordt door een lange rugvin en de aanwezigheid van baarddraden. Waar halen ze het in Godsnaam vandaan!! Op zoek naar de Koi dan maar. Zonder er al te veel woorden aan vuil te maken wil ik zeggen dat ze het in Centerparcs plots zo slecht niet leken te doen.  Een handjevol slechte Kabuto Koi (ghostkoi), een kromme Chagoi en een Orenji Ogon met de glans van een vuile vaatdoek zwemmen door een mager aangelegd vennetje. Bah! (foto 4)

Uit eten naar een Chinees restaurant dan maar. Ik was hier nog nooit, maar bij binnenkomst zie ik al enig water. Weer die Centerparcs Déjavu allen hadden deze vissen naast de nodige eiwitten ook TjapTjoy op het menu, maar dat heeft hun body niet geholpen in het 40 cm diepe grintbakje. Log, dik, vet en lelijk. Bah! Op de menukaart kon ik ze echter niet terug vinden. De Koi kunnen er niets aan doen en medelijden bekruipt me.

Of ik uitgerust ben? Ik voel me niet anders dan ervoor, zo steek ik ook niet in elkaar, maar allemachtig wat ben ik weer toe aan een normale werkweek. Mijn eigen vijver, dealers en  goede Koi... ach soms moet je even bitter proeven om zoet te kunnen waarderen....