Voorjaarsinspiratie - Koi-lezingen in Veendam

Temidden van al het bloggeweld van Bram uit Japan is het maar moeilijk om er steekhoudend tussen te geraken, maar de activiteit die het afgelopen weekend plaats had in het Noordelijke Veendam doet dat zeker. Daar werd door de Nishikigoi Vereniging Nederland (NVN) een lezingdag georganiseerd door respectievelijk Louis van Reusel en Paul Soren. Reeds ver van te voren aangekondigd bleek ik toch weer tamelijk onvoorbereid en zo sleepte ik mijzelf, na enkele uren slaap en een ochtendzoen van moeders de vrouw, uit bed temidden van mijn nachtdienstencyclus. Voor sommige activiteiten moet je gewoon net dat beetje extra over hebben. Het is nog relatief ongewoon dat er in deze regio dergelijke activiteiten plaats hebben. De kans dit initiatief te ondersteunen wilde ik dan ook niet onbenut laten...

Aangekomen in de 'Molenwiek', een plaatselijke verenigingsgebouw, bleek ik als een der laatsten aan te komen. Als ik het kussen van mijn gezicht haal en naar binnen wil stappen, komt Ruud, een gewaarderd moderator op het NVN forum mij en een tweetal rokers die nog buiten staan tegemoet treden. 'We gaan zo beginnen'. Het was 1 minuut voor 1 en ik was dan ook onder de inruk van de stiptheid. Naar binnen dan maar.

'Je mooiste vis zal ooit ook je lelijkste zijn'

Terwijl ik ietwat nonchalant naar binnen loop en het portiek ben gepasseerd, verstom ik een beetje. In dat kleine buurtgebouwtje zaten heus een kleine zestigtal mensen te wachten op wat komen zal. Het doet me enorme deugd te zien dat er zoveel mensen zijn in deze regio die hier graag aan deelnemen en er voor open staan hun kennis te verruimen aangaande Koi. Een dankbaar gegeven voor de sprekers, organisatoren en iedereen die Nishikigoi een warm hart toedraagt. Koi leeft in de regio!

Als ik ietwat onwennig plaats neem achter in de zaal ontmoet ik een oude bekende, waarvan ik reeds wist dat deze Koi hield, maar zo fanatiek als hij nu is was mij onbekend. Marcel Siegers was voorheen vrachtwagenchauffeur en veel van huis. Nu heeft hij het stuur verruild voor een warm bord eten bij zijn wederhelft Wilma thuis en met de tijd die hij nu minder onderweg is, belijd hij samen met Wilma zijn hobby steeds intenser. Boeken worden verslonden en waar hij kan wordt een hulpende hand geboden bij Kiëtakoi, die ook dit evenement ondersteunde, en waar hij veel kennis opdoet. We spreken af dat ik eens langskom om hun vissen en vijver te bewonderen, prachtig, hoe je met de hobby oude en nieuwe bekenden kan ontmoeten en onder de noemer Koi nader tot je medemens kan treden. Nishikigoi Verbroederd!

Dan is het tijd voor Louis van Reuzel. De heer van Reuzel, 'Louieke' voor zijn vrienden, is een gewaardeerd jurylid en schreef het boek Nishikigoi Mondo 'Een waaier van kleuren'. Samen met deze man die maar liefst vier uren heeft moeten rijden om vanuit Antwerpen zijn woord te komen doen, werden de verschillende varïeteiten doorgesproken. De man komt er eerlijk voor uit dat hij geen blad voor de mond neemt. Van Kohaku tot 'die lelijke Karsugoi' (een mening die ik overigens niet deel) en weer terug, ze passeerden allemaal de revue en met veel belanstelling werden mensen bekend gemaakt met termen als nidan, kuchibeni of fukurin.

Na een pauze, waar ik een weerzien heb met een bekende in de regio aangaande Koi en Vijvers en die enige jaren geleden geteisterd werd oor KHV, maar inmiddels zijn inspiratie terug heeft gevonden, was het Paul Soren, bekend van Shinji, maar nog meer als de 'Koi-masseur', die zijn rede mocht voeren. Maar een rede werd het zeker niet. Ja, hij was veel zelf aan het woord, maar hield daarbij telkens een enorme spiegel aan zijn toehoorders voor, waarbij zowel hobbyist als dealer ongespaard bleef. Mede hierdoor en zijn inspirerende voorbeelden gaf hij mensen te denken en dat was nu precies zijn doel. Elke uitlichting van een onderwerp zou deze lezing tekort doen, die bol stond van inspirerende voorbeelden, onvatbare filosofie, maar ook wetenschappelijke leidraden en vooral ook 'one-liners'. Spreuken als 'Het Seizoen bestaat niet'; 'Is dat zo?!'; 'Is er een zwangere vrouw' (In het Japans door Paul uitgesproken) en Leer je vissen kennen', zijn enkele van de wijze lessen die mij bij zullen blijven. De leidraad van het verhaal was wel de voeding te noemen die we 'gerust konden splitsen in een fifty-fifty verhouding', doelend op voeding door de mond en voeding middels het water. Nieuwschierig geworden? Omdat ik deze onderwerpen het belichten meer dan waard vind, kom ik hier graag later deze week nog eens op terug op deze blog.

Dat de boog niet voortdurend gespannen kan zijn bleek meermaals uit een voorval dat nu al de geschiedenisboeken ingaat als 'het beltoon-incident' en de opmerking 'Net als bij mijn vrouw dus eigenlijk!', als repliek op weer een historische one-liner van Shinji, door Paul uitgesproken die luidde: 'Je mooiste vis zal ooit ook je lelijkste zijn'. Het was een interessante, informatieve, maar ook vooral een gezellige en inspirerende middag daar in Veendam. 'Want als kennisdeling en inspiratie hand in hand gaan kunnen de meest wonderlijke dingen worden bereikt.' Als aflsuiter werden de bezoekers verwend met een tombola vol met mooie prijzen en als ook de camera van J@@P, dankzij wiens harde inzet en dat van zijn wederhelft Hillie deze dag mede-mogelijk werd gemaakt, is verloot  en hijzelf de gelukkige winnaar blijkt, wordt er nog rustig even nageborreld, worden er nog wat boeken van beide sprekers voorzien van een handtekening en dan dankbaar huiswaarts gekeerd.

Ik probeer nog een aantal uurtjes te slapen die avond en of het aan mijn droom lag over de zoetzure smaak van een Koi (hierover later meer) of toch aan het lepeltje-lepeltje effect is mij onbekend, maar die dag heb ik mij verslapen voor de nachtdienst, een hele prestatie zo dunkt me.

Fotografie: Jaap Dekker