Het is inmiddels alweer donderdagavond wanneer ik dit schrijf. Gisteravond nog uitgebreid gegeten met Manubu Yamazaki, welke we op Dag 4 hebben bezocht. Tijdens het eten (en vervolgens in de karaoke bar) heb ik hem uitgebreid gesproken en het vooral over de kweek gehad. Ik kende hem eerst alleen van naam, maar nu staat hij hoog in mijn vaandel. Vandaag hebben we weer enkele vooraanstaande kwekers van het Niigata gebied bezocht. De dag begon met een bezoek aan Marusei en zijn zoon Maruhiro. Na eerst uitgebreid koffie te hebben gedronken, werd het tijd voor Koi. Van te voren was er telefonisch al overlegd over enkele verzoeken van Jos en dat deze dan vandaag bekeken zouden worden. Maruhiru had van zijn tosai ongeveer 30 stuks tategoi (het is echt zo, ik val niet in herhaling) geselecteerd en in de auto meegenomen naar zijn koihuis bij het grote koihuis van Marusei. Twee bowls vol met allemaal aparte en ook enkele uniek variëteiten, zoals (Ginrin) Cogane (metallic) Ochiba, Doitsu Cogane Ochiba, Doitsu Cha-ogon (metallic doitsu chagoi). Heel apart dus. Vooral de Cha-ogon heeft veel indruk op mij gemaakt, wat een aparte en zeker ook mooie verschijning. Daarnaast had Maruhiru ook Tancho Ochiba Shigure, Ginrin Kohaku, Shusui en drie hele speciale Showa meegenomen. Eén Showa sprong er echt bovenuit en dat was een Maruten Showa, zie afbeelding.
Voor de prijs van dit 18 cm lange visje kan je in Nederland al een nieuwe compacte auto kopen. Deze Koi is eigenlijk al helemaal af, misschien dat er nog wat sumi gaat ontwikkelen. Waarschijnlijk zal het menware en sumi op de schouder nog wat gaan veranderen. Uiteindelijk werden deze Showa, een Shusui, een Ginrin Kohaku en een Tancho Ochiba geselecteerd. Stuk voor stuk tosai van een enorm hoge kwaliteit. Dit soort Koi komen normaalgesproken niet naar Nederland, maar als Jos Aben in de buurt is.... tsja, dan wel. Het is gewoon een kwestie van gunnen. Voor het geld wordt het niet gedaan, want deze Koi brengen als nisai een veelvoud van het bedrag wat er nu voor wordt betaald, op. Dat Jos kweekt, heeft hem veel simpathie van Maruhiru-san opgeleverd. Maruhiru is net als Jos een kweker die creatief is in het bedenken én creëeren van nieuwe variëteiten. Zo wordt er ook herhaaldelijk door hem gezegd dat Jos de Maruhiru buiten Japan is. De Maruten Showa wordt door Maruhiru omschreven als zijn allerbeste tosai en misschien wel de beste van het hele gebied. Niet zo maar een vis dus, maar hij komt wel naar Nederland!
Bij Marusei waren enkele mannelijke Kigoi besteld en goed genoeg bevonden. Natuurlijk werd er gevraagd of dit voor de kweek was bestemd, positief werd er geantwoord. Maar wat een vis zwemt daar in die omgebouwde fabriekshal rond zeg... vooral van zijn Sanke ben ik het meeste onder de indruk. In een apart koihuis zwemmen enkele hele hoge kwaliteits Koi rond. Zo werd er een rode Kujaku nisai gebowld, wat een beest was dat. Enorm breed, hele hoge glans en een mooi diep donker rood patroon. De vijver in dit koihuis was gewoon letterlijk een levend schilderij.
Na een uitgebreide lunch bij de Thai, waar we gefrituurde garnalen van ongeveer 30 cm lang hebben gegeten, gingen we op pad richting Yagenji. Dit was voor mij de eerste keer dat ik deze kwekerij bezocht, maar ik heb zo'n gevoel dat dit hier niet bij zal blijven. Wat hebben die broers het daar goed voor elkaar. Enorm schone en hygiënische koihuizen, goede Koi, en dan die vijver met hun ouderdieren... daar wordt je stil van. Net als bij Hosokai enorm indrukwekkend, alleen gaat dit dan nog een treedje hoger. Beide kunnen ook een klein beetje Engels, wat onder een bakje o-cha (groene thee) een goed gesprek over de ouderdieren opleverde. Ook hier werd KoiQuest geïntroduceerd en enthousiast ontvangen. Dit zijn echt jongens die het in de toekomst gaan maken, als ze dit nu al niet doen tenminste. Ook hier werden enkele tosai geselecteerd, dit maal van het niveau tateshita.
Vervolgens naar Nogami. Hier was eerder van de week een afspraak gemaakt over de selectie van tateshita tosai. De hele vijver werd afgevist en uit een groot gezelschap werden uiteindelijk 10 tosai geselecteerd. Er worden er uiteindelijk 11 opgestuurd, daar Nogami Jos een tosai cadeau deed als dank voor de soepele onderhandeling over de prijs. Soepel in de vorm van het accepteren van de vraagprijs van Nogami-san. Dit zijn echt mooie Koi van de winnaar van de Shinkokai van 2008. De enige variëteiten die er zwemmen zijn Kohaku en Showa, waarvan het merendeel Kohaku.
Als laatste werd nog even Aoki aangedaan. Haruo was er zelf niet, vnadaar dat we alleen even hebben rondgekeken om een indruk te krijgen. Het is echt eentonig in de bakken van Aoki, de koning van de metallic. Het is rood, rood en nog eens rood. Bijna alleen maar Goshiki wat de klok slaat in de vijvers! De koning van de metallics wijkt naar mijn mening iets teveel af van hetgene waarmee hij zo beroemd is geworden, de metaalachtige variëteiten. Dit wil echter niet zeggen dat ik zijn Goshiki niet kan waarderen, dat zeer zeker wel. Uit één ouderpaar zoveel goede Goshiki kweken is gewoon erg knap. Ik heb de winnaar van de Sakura award (40 bu) van de All Japan Show van dit jaar mogen aanschouwen, wat een vis is dat zeg. Veder nog een nieuwe variëteit gezien, de metallic Goshiki. Deze heeft Aoki gekweekt door een Ginga (kruising tussen Kujaku en Hajiro) met een Goshiki te kruisen. Die metallic Goshiki zijn best wel indrukwekkend, al dacht ik eerst te maken te hebben met Goshiki die een zeer hoge glans hadden. Morgen gaan we weer terug naar Aoki, verder wordt het een heel interessante dag. Marudo en Dainichi zullen ook worden bezocht met als doel om de allerbeste tosai aan te schaffen.
O-yasumi nasai (weltrusten).
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten