Dag 10 - Eenmaal, andermaal..

De laatste dag van onze Japan reis zit er weer op. Het is nu dinsdagavond, ben net terug van een erg drukke dag waarin nog vele hoogwaardige Koi zijn aangeschaft. Dit vertel ik later, eerst de dag van gisteren: maandag, dag 10 van de Japanreis.

Maandag was er een veiling in Yamakoshi, waar via internet en verschillende Japanse koimagazines al veel aandacht aan was besteed. Zelfs de te veilen vissen stonden al online op internet, zodat elke bieder voorafgaand aan de auction een goed idee van de Koi kon krijgen. Voor de echte auction van start ging, konden de Koi natuurlijk ook in levende lijve worden bekeken.

Het is in het begin echt niet te volgen, zelfs als je de getallen normaal wel kan verstaan. Na enkele minuten is het wel te volgen en verbaas je je soms over de gebodenn bedragen. Ook het biedgedrag van sommige handelaren is ronduit grappig te noemen. Gewoon stoicijns het vingertje in de lucht houden en met het gezicht naar de grond kijken, tot de andere bieders het opgeven. Het zijn de grote handelaren die op deze manier wel een bepaalde houding aannemen en kostte wat kost die ene vis willen hebben. Soms wordt er ook met enkele vingers het bedrag met enkele duizenden euro's omhoog gekrikt, om anderen af te schrikken of de veiling sneller te laten verlopen. Echt mooi om te zien hoor. Zelfs kwekers hebben op vissen geboden. Ik sprak Mitsunori Isa en die deed dit vooral om de Koi eventueel later als ouderdier te gaan gebruiken. Het verbaasde me wel dat dit zo ging, daar normaalgesproken de kwekers via tussenpersonen hun ouderdieren aankopen. Op deze manier weten de kwekers dus niet van elkaar wie welke bloedlijn koopt. Via video is de auction trouwens veel mooier om te  volgen:

De duurste Koi is uiteindelijk een Isa Showa van rond de 60 cm geworden, welke 1.200.000 Yen kostte. Dit is ongeveer €10.000,-.

Na de auction gingen we weer naar Dainichi, waar ik op Dag 8 een tategoi tosai Showa heb aangeschaft. Nu was ik op zoek naar een mannelijke Showa om hier later voor de kweek tegenaan te zetten. Zie onderstaande foto en video:

Het beginnen steeds vermoeiendere dagen te worden, vandaar dat mijn reisverslagen ook steeds korter worden. Mijn excuses, maar ik kom op dit moment de energie en tijd te kort om enorm uitgebreid te schrijven. Zometeen uit eten, dus misschien komt de laatste dag pas op Nishikigoi Novelle als ik weer terug in Nederland ben.

Mata ne!