KOI 88, het eerste nummer van het nieuwe decennium lijkt wel een nieuwe richting in te slaan. KOI wordt nog breder qua informatie en nog internationaler. Om maar meteen de puntjes op de i te zetten stellen wij wederom drie nieuwe schrijvers aan u voor. Mike Snaden, top handelaar uit de UK, jarenlange ervaring in het neerpennen van schitterende koigerelateerde artikelen èn koifanaat in hart en nieren is dan ook de eerste persoon die we hebben binnengehaald voor de jaargang 2010. In deze uitgave gaat hij dieper in op het onderscheiden van geslachten bij koi en toont aan de hand van voorbeelden en duidelijke foto’s aan, dat het net iets moeilijker is om het onderscheid tussen mannetjes en vrouwtjes bij koi te maken dan dat het bij mensen is.
Nog zo'n moeilijk item, waar veel over gediscussieerd en gefilosofeerd wordt, is een begrip als Tategoi. Komt er nu dan eindelijk licht in de duisternis rond begrippen als Tategoi en Tateshita. Bestaan Tategoi in Nederland of is het een slimme truc om de prijs op te drijven? Meteen een intrigerend item van onze tweede nieuwe schrijver, Paul Ashton. Paul is een Brit die bij een Nederlandse exporteur in Japan werkt. Hij heeft Japans gestudeerd, spreekt de taal dus vloeiend en is getrouwd met een Japanse dus qua cultuur ook helemaal op de hoogte van het land van de rijzende zon. Dè man op locatie om diepgaande vragen bij kwekers neer te leggen. 
Op de Nogyosai Show in Japan zwommen natuurlijk geen Tategoi/Tateshita meer rond. Slecht koi die op hun hoogtepunt waren. Het crème de la crème uit Japan. En zoals jullie van KOI gewend zijn, slaagden we er wederom in de beste, pak hem beet, 40 vissen van de show op de gevoelige plaat te (laten) vastleggen. Ook nu weer ging een Momotaro Koi met de hoogste eer zwemmen en wederom was het Nobuo Takigawa die het podium mocht beklimmen.
Nu we toch bij Momotaro zijn aanbeland. Jeroen Dregmans en Joop van Tol deden afgelopen jaar een maandje Japan en natuurlijk werd de Momotaro Koi Farm bezocht. In het eerste deel van het reisverslag van Jeroen komen we hier (naast diverse andere kwekersbezoeken) op terug. In een latere KOI zal nog een special van Momotaro verschijnen. Een relatief nieuwe kweker die in korte tijd wereldfaam heeft opgebouwd en een onuitwisbare indruk op “onze jongens” heeft achtergelaten.
Joop op zijn beurt heeft de heilige taak op zich genomen om een Koibijbel te gaan schrijven. In deze uitgave psalm 1: Yamatoya Yorijo. Behoorlijk onbekend, maar misschien wel een van de beste Kohakukwekers van dit moment. Hoewel en passant in 2009 ook nog even de hoogste eer op de All Japan Show met notabene een Showa werd gepakt. Een ongelooflijke prestatie door deze relatief kleine kweker, die mogelijkerwijs niet lang meer door zal gaan met het produceren van topvissen. Materiaal, in zowel woord als beeld, van de bovenste plank.
Toën Feyen trok naar de verenigde Staten en doet verslag over “Koi America 2009”. De mooiste vissen in woord en beeld, gecombineerd met diverse vijverbezoeken bij Amerikaanse “koifreaks”. De Amerikaanse Show werd trouwens, net zoals elke andere Show met standing, gedomineerd door de Go-Sanke klasse. In deze uitgaven het eerste deel van zijn avonturen.
Als we het dan toch over Go-Sanke hebben. Martin Kammerer gaat dieper in op de schoonheid van de Taisho Sanshoku of terwijl de Sanke. Een interessant verhaal over deze driekleurige telg van de grote drie (Kohaku, Showa en Sanke), die zowel in Japan als in Europa (om verschillende redenen) een beetje tussen de wal en het schip dreigt te vallen. Dit, terwijl deze vis absoluut niet voor niets tot de drie hoogst gewaardeerde variëteiten behoort. Martin toont ons aan de hand van beoordelingen wat een Sanke kan maken of breken.
Omdat het niet allemaal rood, wit en zwart hoeft te zijn, maar een beetje grijs en wat metallic ook heel mooi kan zijn, gaat Tiebo Jacobs dieper in op de Kujaku. Vanaf de allereerste selecties in Polen wel te verstaan. Wat is belangrijk bij Kujaku en wat niet? Tiebo is hiermee tevens onze derde nieuwe schrijver en gezien de kwaliteit van dit artikel zijn de verwachtingen hoog gespannen naar de toekomst.
Dichter bij huis trommelde Peter Driessen een bus vol met enthousiaste Koiliefhebbers op, om een “koitourtochtje” door het zuiden van Nederland te maken. Ook dit jaar werden weer diverse handelaren bezocht om de nodige ideeën op te doen en schoonheid op Koi- èn vijvergebied te aanschouwen. Naast de dealerbezoeken werd ook het beroemde slot Feyestein aangedaan, waar in de slotgracht de nodige koi zijn te bewonderen.
Ivo Luyckx, vertegenwoordiger van de Belgische tak van de KoiVijverAdviesdienst (KVA) zette zijn deuren open voor Joop van Tol die de nodige kleurrijke indrukken opdeed in Ivo’s achtertuin. Een ingenieus filtratiesysteem ontwaart zich langzaam voor zijn ogen. Minimale energie, maximaal rendement. Een vijversysteem gebaseerd op een toekomst van almaar duurder wordende energie.
Om ook in dit nummer de zelfbouwers niet in de kou te laten staan, knutselde Wim van de Velde zijn eigen wervelbed in elkaar en deelt daarover zijn opgedane kennis met ons. Het resultaat is een futuristisch apparaat geworden. Mogelijk inspireert dit u toch uw eigen creaties.
Fred Stork, onze razende reporter, ging op verkenning bij “De Hofleverancier” waar hij voor- en achtertuin, inclusief winkelruimte, ging inspecteren. Daarnaast nog diverse artikelen, zoals de uitslag van de steurenwedstrijd, het voorstellen van een nieuw aspirant bestuurslid en de uitreiking van de Circle of Friends Trophy door Tony Price. Alles bij elkaar maken ze van de uitgave één van de allersterkste nummers die de redactie van de NVN ooit in elkaar heeft geknutseld. Goed nieuws...? Geloof ons maar, want 2010 is pas net begonnen! KOI 88 valt in de bus in de tweede week van februari... Indien het weer èn de postbode een beetje meewerken, natuurlijk.
De redactie. bron: Nishikigoi Vereniging Nederland
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten