Mag het een onsje meer zijn?! - Ben in Japan -

Zo, deze ochtend ben ik net iets voor zessen opgestaan omdat we precies om half zeven hadden afgesproken te vertrekken. Gisteren vertelde ik jullie al dat we iets bijzonders zouden doen vandaag en dat is natuurlijk ook zo. Hirasawa heeft ons namelijk uitgenodigd om bij zijn buitenvijvers in Urasa, een klein uurtje rijden (zo vroeg in de ochtend dan wel te verstaan) om daar naar zijn +/- 100 jumbo’s te komen kijken.

Volgens Rob, en dat geloof ik dan natuurlijk, een hele uitzonderlijke en zeg maar gerust unieke geste en gelegenheid. Rob is hier namelijk pas twee keer geweest in de afgelopen jaren en zelfs de heren van Aqua Hobby en Koi Centrum Tiel tot op heden nog helemaal niet. Wel boffen voor deze jonge dus. Even snel bij de 7 Eleven een ontbijtje scoren voor onderweg lekker zonnetje buiten en gaan vertrekken maar. Keurig op tijd en zelfs een paar minuutjes vroeger dan afgesproken zien we dat Hirasawa er al gearriveerd is en rondom de vijvers loopt.

De twee belangrijkste vijvers liggen naast elkaar. Enkele anderen zijn al leeg en weer anderen hebben Nissai en Magoi erin rondzwemmen. Die heb ik enkel bekeken om te zien wat erin zat. De andere heren waren vanaf het begin al niet meer weg te slaan bij de jumbo’s. Heel eenvoudig van opzet kun je de vijvers wel beoordelen maar wanneer je beter kijkt naar de omstandigheden dan zullen menig vijverhouder stik jaloers worden. Hirasawa pompt namelijk continu 24/7 warme bronwater van maar liefst 24° door deze vijvers heen. Hoezo water verversen of hoge energie kosten laat staan nooit troebel water en ga zo maar door! Oh ja de koi daar kwamen we alweer voor haha. Het is en beetje raar dat wanneer je hier een tijdje heb staan kijken naar die prachtige grote jongens (vooral ook meisjes) dat je went aan de omvang en lengte waardoor heel even het besef van wat daar zwemt minder “wow’ is. Let wel de koi die hier zwemmen beginnen met 80 cm en lopen door tot een meter!

Volgens mij zat er teveel knoflook in het Italiaans eten waar we de avond ervoor zo van hebben genoten want onafgebroken werden bestoken door Japanse paparazzi muggen. Het was net de aanval op Hirasawa en wij waren allen slachtoffer met vandaag letterlijk bloed met bulten (in die volgorde ook) en morgen de jeuk.

Zowel Joachim, Wim als Ronald hebben volgens mij de beste uit de vijver weten aan te wijzen en kunnen zich opmaken voor de enorme transportkosten die met deze jumbo’s gepaard zal gaan. Hier kunnen we geen doos voor vinden maar er zal een krat aan te pas moeten komen met voldoende water. Je hebt het hier volgens mij al gauw over 100 kg om te versturen.